Eerwaarde Maximiliaan Kolbe, OFM werd geboren op 7 januari 1894 in Zdunska-Wola bij Lodz in Polen. Zijn eenvoudige godvruchtige ouders gaven hem de naam Raymond bij zijn Doopsel. Wanneer hij tien jaar oud was verscheen de Heilige Moeder Gods aan hem. Zij toonde hem twee kronen: een witte en een rode. “Welke kroon wil je?” vroeg de Moeder Gods. De witte stond voor het martelaarschap van het geloof en de rode voor het martelaarschap van het bloed. Raymond antwoordde: “Geef me beide!”
In 1907 ging hij het seminarie in van de Franciscanen in Lvov (Lemberg). In 1911 legde hij de tijdelijke geloften af. In 1912 werd hij naar Rome gestuurd om te studeren. Daar legde hij op Allerheiligen, Heilige Maximiliaan Kolbe 1914, de eeuwige geloften af en op 28 april 1918 werd hij tot priester gewijd. Eerwaarde Kolbe keerde in 1919 terug naar Polen met doctoraten in de theologie en filosofie maar hevig verzwakt door tuberculose. De dokters gaven hem nog maar weinig tijd. Tijdens zijn verblijf in het sanatorium (herstellingsoord voor chronisch zieke patiënten) bekeerden vele vrijdenkers zich door zijn lezingen en gesprekken. Nadat hij wat was opgeknapt, ging hij terug aan de slag om de Militia Immaculatæ te verspreiden, die hij in Rome had opgericht.
In 1922 gaf hij het eerste nummer uit van het magazine “Ridders van de Immaculata.” De uitgaven werden bekostigd met het geld dat was bekomen door te bedelen. Van 1922 tot 1927 verbleef Maximiliaan bij zijn kleine drukpers in het klooster van Grodno. Omwille van de toenemende roepingen en de uitbreiding van zijn drukwerkapostolaat, zei hij Grodno vaarwel en stichtte in 1927 Niepokalanów, “de Stad van de Immaculata”, waarvan hij tot 1930 overste was.
Van 1930 tot 1936 diende hij als missionaris in Nagasaki, Japan, en als professor in de filosofie in het Groot-Seminarie. Hij stichtte ook een Stad van de Onbevlekte, dewelke hij uitbouwde tot een grote missiepost in Japan.
Van 1936 tot aan zijn dood was hij opnieuw overste van Niepokalanow in Polen, dat onder zijn leiding uitgroeide tot één ven de belangrijkste bolwerken van het spirituele leven en het apostolaat. In 1922 begon zijn drukwerkapostolaat, toen hij samen met twee broeders 5000 exemplaren van een korte nieuwsbrief drukte en verspreidde.
Tegen 1939, op de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, telde de religieuze gemeenschap 762 broeders die een enorme drukkerij bedienden waarmee ze dagelijks nieuwsbrieven, kalenders, boeken enz. produceerden in verschillende talen om ze vervolgens te verspreiden.
De Stad van de Immaculata werd ernstig getroffen door de oorlog. Vele broeders verdwenen, sommigen van hen naar concentratiekampen. Op 17 februari 1941 werd Maximiliaan Kolbe gearresteerd. Tijdens een verhoor door de SS werd hij hevig geslagen. Wanneer hij weer bij bewustzijn kwam sprak hij tot zijn medelijdende broeders: “Vrienden, jullie moeten mij volgen, dit werk is voor de zielen, voor de Immaculata!”
Op 28 mei werd hij naar het concentratiekamp van Auschwitz gebracht. Daar vroeg hij aan een commandant of hij de plaats mocht innemen van een terdoodveroordeelde vader. Hij overleefde 11 dagen in een uithongeringsbunker en bereidde anderen voor op hun eeuwigheid. Op 14 augustus 1941 stierf hij door een dodelijke injectie. In 1971 werd hij zalig verklaard en in 1984 gecanoniseerd.
Op 28 mei werd hij naar het concentratiekamp van Auschwitz gebracht. Daar vroeg hij aan een commandant of hij de plaats mocht innemen van een terdoodveroordeelde vader. Hij overleefde 11 dagen in een uithongeringsbunker en bereidde anderen voor op hun eeuwigheid. Op 14 augustus 1941 stierf hij door een dodelijke injectie. In 1971 werd hij zalig verklaard en in 1984 gecanoniseerd.
Meer over zijn leven
- Zijn kinderjaren (1894-1907)
- Zijn religieuze vorming
- De Ridderschap der Onbevlekte
- Zijn eerste priesterjaren
- Het eerste nummer van “De Ridder der Onbevlekte”
- De stichting van Niepokalanow
- Geïnterneerd, vrij … en weer gearresteerd
- Het Kamp Auschwitz
- De vlucht van een gevangene
- Pater Kolbe offert heldhaftig zijn leven
- In de kelder van de dood
- De dood van Pater Kolbe
- Getuigenissen
- Zalig- en heiligverklaring