… en de betekenis ervan voor ons vandaag
Ben je bang of bezorgd over wat er in onze samenleving en in de Kerk gebeurt? Ook Maria en Jozef hadden grote zorgen.
Hieronder volgt een tekst (zie bron onderaan) die Maria en Jozef presenteert als een voorbeeld van onwankelbaar vertrouwen in God.
Laten we proberen hen hierin na te volgen: laten we doen wat we kunnen en de rest moeten we overlaten aan de goddelijke Voorzienigheid.
Terwijl de grote mysteries van onze redding in de eenzaamheid van Nazareth werden voorbereid, had de almachtige Voorzienigheid van God het lot van de wereld bepaald, zoals voorzegt in de boeken van de profeten.
De weken van Daniëls jaren waren vervuld, de scepter was Judea genomen. De Romeinen hadden Herodes tot koning gemaakt, en Judea verslagen in Syrië. Voor het eerst sinds lange tijd werd de Oorlogstempel in Rome weer gesloten als teken dat de wereld in vrede was.
De grote Vredevorst zou nu de mensheid binnentreden, degene op wie de volkeren wachtten, zou verschijnen. Maar er was voorspeld dat de Messias zou worden geboren in Bethlehem, de geboorteplaats van David.
Toen de tijd van vervulling naderde, rees de vraag in het hart van de heilige Moeder, die deze profetie kende: “Hoe zal dit gebeuren?” Woonden ze niet in Nazareth? Maar zelfs nu gaf ze zich vol vertrouwen over aan de leiding van de oneindige almacht van God, wiens wijsheid in de toepassing van zijn plannen nooit fout gaat. Hij, die de harten van koningen leidt als waterstromen, maakte gebruik van de werelddominante Romeinse keizer om Zijn bedoelingen te realiseren. “In die dagen,” vertelt het Evangelie, “gaf Keizer Augustus het bevel om de hele wereld te beschrijven. Iedereen ging naar zijn stad om zich te laten opschrijven. Jozef van Galilea ging ook op van de stad Nazareth naar Judea naar de stad van David, die Bethlehem wordt genoemd, omdat hij uit het huis en geslacht van David was, opdat hij zou worden opgetekend met Maria, zijn vrouw, die in gezegende omstandigheden was”. – Hoe oneindig wijs zijn de wegen van de Heer! – Door dit bevel werd de afstamming van de Heiland uit de koninklijke lijn van David voor de hele wereld gecertificeerd en werd de Heiland als een echte mens beschouwd toen hij de wereld binnenkwam. De hele mensheid werd bij Zijn aankomst geteld om als het ware de menigte weer te geven aan wiens hoofd de Verlosser kwam, wiens zonden hij zou dragen en wiens redding hij zou worden.
De reis in de barre wintertijd die Maria en Jozef geduldig en toegewijd hebben gedaan, was drie dagen lang en genoeg zwaar. Wonderbaarlijke overwegingen kwamen in hun ziel op naarmate ze dichter bij de stad van David kwamen. Ze trokken moeizaam door de velden, waar ooit de vrome Ruth had rondgezworven, een van de voorouders van de Messias. Hier had David zijn kudden geweid, van hieruit werd hij geroepen om legeroverste te zijn, om koning te zijn. Nu verscheen ze, zijn dochter, de tak van de stam van Jesse met haar Hemelbloesem, maar arm en onbekend. Als vreemde klopt ze in haar thuisland op de deur en “er was geen plaats voor haar in de herberg”. God, die de geest van Keizer Augustus ertoe bracht hen op dit uur naar Bethlehem te leiden, Hij laat ook geen hart in de hele stad bewogen zijn om hen te ontvangen. Uitgeput en moe dwalen Jozef en Maria door de straten tot het donker wordt. Een aangrijpend beeld van armoede, vernedering, maar ook een volmaakte toewijding aan Gods wil, die zich nooit vergist in Zijn liefde, die nooit ontmoedigd raakt in onvoorwaardelijk vertrouwen.
Bron: Tekst door Victor Kolb SJ (1856-1928) uit het boek “Das Leben Mariae”, Verlag Salvator Mundi
